یادداشت- به قلم سجاد بنام/ آقای رئیس جمهور، اگر هدفتان شعار و سلام و صلوات است، لطفاً به شیراز نیایید!

سجاد بنام/

با اعلام استاندار فارس، رئیس جمهور سید ابراهیم رئیسی، صبح پنجشنبه ۲۲ مهرماه، به همراه تعدادی از معاونان و وزرای کابینه دولت سیزدهم، برای یک سفر یک روزه، عازم شیراز خواهد شد؛ اما آیا این سفر که صرفاً تشریفات آن دست‌کم صدها میلیون تومان هزینه بر مردم تحمیل خواهد کرد، به حل مشکلات عدیده و جبران عقب‌افتادگی‌های ناعادلانه علیه شیراز و استان فارس، کمک خواهد کرد؟

سید ابراهیم رئیسی – رئیس جمهور

واقعیت آن است که نه آن سال‌ها که محمود احمدی‌نژاد مردم را در خیابان‌ها به دنبال خودروی خود می‌کشاند و خروار خروار نامه‌ی مردمی با گونی و ابرگونی جمع می‌کرد، و نه همین سال‌های اخیر که حسن روحانی با لبخندی غیرمسؤولانه در پایتخت می‌نشست و گفتاردرمانی می‌کرد، هیچکدام مشکلات مردم فارس را حل نکرده و بلکه هر روز بر عقب‌تر افتادن پایتخت فرهنگ و تمدن ایران‌زمین و فارس پهناور، افزوده شد.

برای بررسی این ادعا، کافی است به تعدادی از پروژه‌های مهم تعریف شده در حوالی این استان نگاهی انداخته شود؛ اگرچه برخی از این پروژه‌ها، در واقع ابرپروژه‌های ملی با اعتبارات و نیازهایی بالا هستند و در برخی تلاش‌هایی هم شده، اما روشن است که هرگز این عنوان‌ها نمی‌تواند فراتر از حق و جایگاه استان فارس در جغرافیای ایران، تلقی شود؛ ضمن اینکه روشن است طولانی شدن بسیاری از این پروژه‌های خوب، خود می‌تواند خسارت‌های بسیار بدی بر بیت‌المال وارد سازد.

آزادراه شیراز – اصفهان، راه‌آهن شیراز – بوشهر، اتصال فارس به خلیج فارس و انتقال آب دریا به فارس؛ تنها نمونه‌هایی از پروژه‌های مهم استان فارس هستند که در سال‌ها و بعضاً دهه‌های گذشته لاک‌پشت وار پیش رفته‌اند و یا گاهی حتی به عقب برگشتند! ده‌ها طرح و پروژه ناقص یا اجرا نشده در حوزه‌های آب، کشاورزی، راه و حمل‌ونقل، صنعت، گردشگری، ورزش و… را هم می‌توان فهرست کرد که برخی از آنها احتمالا به گوش رئیس جمهور هم نرسیده و احتمالاً نخواهد رسید.

* تکمیل پروژه ۱۱ ساله آزادراه شیراز – اصفهان، در انتظار گوشه چشم بالانشینان

آزادراه شیراز – اصفهان یکی از پروژه‌های مهم ملی است که در سال ۸۹ با هدف تکمیل کریدور آزادراهی شمال به جنوب کشور، با شراکت سرمایه‌گذاری دولت و وزارت دفاع، کلنگ احداث آن به زمین خورد و حالا گفته می‌شود حدود ۹۰ درصد پیشرفت فیزیکی دارد؛

البته شاید آنقدر در سال‌های گذشته از زبان مقامات ملی و استانی ازجمله استانداران فارس از مرحوم محمد احمدی و سید محمدعلی افشانی گرفته تا اسماعیل تبادار و عنایت‌الله رحیمی، تاریخ‌های متعددی برای بهره‌برداری از آن اعلام شده که حتی اعتماد به درصد پیشرفت فیزیکی آن هم آسان نباشد.

با این حال، گفته می‌شود برای اجرای این پروژه تاکنون ۲ هزار و ۸۰۰ میلیارد تومان با ارزش به‌روز حدود هفت هزار میلیارد تومان هزینه شده و حدود یک هزار و ۲۰۰ میلیارد تومانی برای تکمیل آن نیاز است.

به هر روی، در حالیکه طبق نظر کارشناسان با تکمیل و بهره‌برداری از این پروژه ۲۲۵ کیلومتری، فاصله بین شیراز تا اصفهان حدود ۱۳۰ کیلومتر و زمان سفر نیز ۲ ساعت کاهش می‌یاید، اما سال‌هاست که حلوا حلوا کردن مسؤولان، نتوانست کام مردم این دو استان و بلکه بخش قابل توجهی از مسافران خطه‌های جنوب و شمال ایران را شیرین کند.

* پیشرفت تنها ۲۰ درصدی پروژه راه‌آهن شیراز – بوشهر؛ پس از ۱۴ سال!

راه‌آهن شیراز – بوشهر – عسلویه، یکی دیگر از پروژه‌های بزرگی است که البته از بزرگی آن فقط یک اسم شاید برای پر کرده دهان‌ها در سر دادن وعده و شعار باقی مانده است؛ چرا که این پروژه پس از ۱۴ سال تنها ۲۰ درصد پیشرفت داشته و به نظر می‌رسد حتی ارزش خواب سرمایه مردم را هم ندارد.

بر پایه اظهارات مسؤولان، ۵ هزار میلیارد تومان برای تکمیل پروژه ریلی شیراز – بوشهر برآورد شده است اما تاکنون تنها ۲۰۰ میلیارد تومان برای آن هزینه شده است.

با اتصال استان فارس و بوشهر به خط ریلی، علاوه بر بهبود وضعیت جابجایی مسافران، ارزش اقتصادی بسیار بالایی در پی حمل و نقل آسان‌تر، ارزان‌تر و سریع‌تر کالاهای تجاری بین دو استان و بلکه بین کشورهای حوزه خلیج فارس و جنوب و شمال کشورمان، ایجاد خواهد شد.

اما این پروژه هم که از جوار شهرهای متعددی در استان فارس ازجمله اهرم، کلمه، بوشکان، فراشبند، فیروزآباد، بایگان، کوار، شیراز، زرقان و مرودشت گذر می‌کند، در آستانه گذر از یک نسل به نسلی دیگر و فراموشی قرار گرفته است.

** حسابِ از سر گذشته

موضوعات دیگری همچون انتقال آب از خلیج فارس و همچنین سد تنگ سرخ بشار در استان کهگیلویه و بویراحمد به شیراز و یا طرح کاغذی اتصال استان فارس به دریا (با تغییر اسمی چند روستا در تقسیمات کشوری) نیز عمدتاً در وضعیت مشابهی معطل هستند.

وضعیت وخیم جاده‌های مرگبار استان پهناور فارس ازجمله کمربندی تأسف‌برانگیز شیراز در دل این کلان‌شهر که به تنهایی ۱۰ درصد از تصادفات استان را به خود اختصاص داده است و مشکلات و کمبودهای فرودگاه‌های محدود استان، تعطیلی یا نیمه تعطیلی شمار قابل توجهی از کارخانه‌های تولیدی و صنعتی، عدم حمایت از کشاورزان و رها شدن حوزه گردشگری استان فارس با ظرفیت‌های مثال‌زدنی، عمق بی عدالتی در حق این استان را بیشتر می‌کند.

** نیایید اگر…

بنابراین، به نظر می‌رسد اگر قرار است آیت‌الله سید ابراهیم رئیسی بر ضریح حرم حضرت شاهچراغ (ع) بوسه بزند و هیچ برنامه عملی برای توسعه گردشگری مذهبی در این کلان‌شهر ارائه نکند، اگر قرار است از آرامگاه حافظ شیرازی بازدید کند و پاسخ ندهد که چرا شیراز با داشتن چنین ظرفیت‌های جهانی هیچ سودی از صنعت گردشگری نمی‌برد، اگر قرار است در پروژه‌های کوچک و بزرگ فارس عکس یادگاری بگیرد و به مانند سلف خود به گفتن «باید»ها بسنده کند؛ بهتر است به جای سفرهای استانی، در همان پایتخت بنشیند و صدها میلیون تومان هزینه‌ی احتمالی این سفر را خرج زنان بی سرپرستی کند که برای تهیه کتاب و قلم فرزندان دانش‌آموزان رنج می‌کشند…

انتهای پیام/ سجاد بنام