پایگاه خبری-تحلیلی ریواس جنوب (rivasjonoob.ir)/

اَرغَوان (نام علمی: Cercis siliquastrum) نام یک گونه درخت از سرده ارغوان است.

بلندی آن گاهی به ۱۲ متر هم می‌رسد، اما بیشتر به صورت درختچه‌است. ارغوان گیاه بومی سرزمین‌های جنوبی اروپا و جنوب غربی آسیا است و در ایران در خراسان رضوی، ایلام، مازندران، گیلان و لرستان به صورت خودرو می‌روید.

اخیرا و برای اولین بار، نیز، توده ای از آن در منطقه ساسرگون و کَمَک لوداب شهرستان بویراحمد، توسط کارشناسان اداره کل منابع طبیعی استان کهگیلویه و بویراحمد، مشاهده و شناسایی شده است.

این درخت را به عنوان گیاه زینتی می‌کارند. برگ‌های ارغوان به شکل کلیوی یا قلبی، بدون کرک و دارای کناره‌های صاف است. گل‌های این درخت در اوایل بهار، در گروه های۳ تا۶ تایی، روی شاخه‌ها و حتی روی ساقه اصلی، پیش از رشد برگ‌ها پدید می‌آیند و چون عده آن‌ها بسیار زیاد است، منظره زیبایی به درخت می‌دهد.

امروزه مراکز حفاظت از منابع طبیعی آن را برای حاشیه شهرها و روستاها توصیه می‌کنند و حتی بعضی از مراکز دولتی نهال ارغوان را تولید و به‌طور رایگان در اختیار علاقه‌مندان قرار می‌دهند.

این درخت در خاک‌های گچی و آهکی بهتر رشد می‌کند و در مقابل گرمای تند آفتاب و خشکی خاک بسیار مقاوم است. سرزمین مادری‌اش مناطق شرق مدیترانه‌است و در کشور ما گسترش زیادی دارد.گسترش زیادی دارد.

اوایل «اردیبهشت»، ارغوان تماشایی‌ترین زمان خود را می‌گذراند. در این هنگام در حالی که شاخه‌ها هنوز بدون برگ هستند، گل‌های خوشه‌ای و صورتی‌رنگش به حالت آویخته ظاهر می‌شوند و سپس برگ‌های سبز و قلبی‌شکل، آن شاخه‌ها را زینت می‌بخشد.

انتهای پیام/ جواد رحیمیان