بیعرضگی مدیریتی دانشگاه آزاد واحد یاسوج؛ ریشخند یک مدیر فرهنگی به محیط زیست و طرح کاشت درخت
پایگاه خبری-تحلیلی ریواس جنوب (rivasjonoob.ir)/
بیعرضگی مدیریتی دانشگاه آزاد واحد یاسوج؛ ریشخند یک مدیر فرهنگی به محیط زیست و طرح کاشت درخت
ریواس جنوب/ دقیقا زیر تابلوی مدیریت دانشگاه آزاد یاسوج، فضای سبز و چندین درخت کهن با بیعرضگی و سومدیریت این دانشگاه به خزان تبدیل شد تا ریشخندی باشد به محیط زیست و طرح کاشت یکمیلیارد درختی که نه تنها کاشته نشدند بلکه با سهلانگاری یک مدیر فرهنگی و دانشگاهی، درختان تنومند چندین ساله نیز خشک شوند.
به گزارش ریواس جنوب از یاسوج، در حالی که رسانهها باید اکنون مطالبات کلان و توسعهای را از مدیران مطرح کنند اما متاسفانه برخی از این مدیران در وظایف روزمرگی خودشان هم ماندند تا جایی که درختان و فضای سبز یک محیط فرهنگی و دانشجویی در ویترین و نمای دانشگاه آزاد خشک شده و چهره زشت و دلگیری را به این دانشگاه داده است.
این بیعرضگی در حالیست که دانشگاه آزاد با شهریههای آنچنانی، یک واحد درآمدزاست و این سهلانگاری و بیتوجهی که اتفاقا هزینهای هم نمیخواهد به هیچ عنوان قابل پذیرش نیست.
آیا دانشگاه آزاد واحد یاسوج، توان آبیاری چند متر چمن و ۱۵ درخت تنومند کاشته شده در جلوی ساختمان آموزشی خود و دقیقا روی اتوبان یاسوج به اصفهان در جلوی چشمان رهگذران را ندارد؟
آیا ایجاد نشاط و فضای دلنشین برای دانشجویان در محوطه دانشگاه برای مدیران این نهاد فرهنگی اهمیتی ندارد؟
در همین زمینه هادی سینایی، فعال زیستمحیطی و مدیر روابط عمومی ادارهکل محیطزیست کهگیلویه و بویراحمدبا تایید این خبر از بیمهری دانشگاه آزاد یاسوج به ۱۵ درخت چندین ساله گفت و تاکید کرد: این درختان در فاصله صفر از ساختمان مدیریت دانشگاه آزاد یاسوج در منطقه بلهزار قرار گرفتهاند که براثر بیآبی در حال خشک شدن هستند.
این فعال زیستمحیطی با بیان اینکه این درختان بخت برگشته در اولین دهه تیرماه ۴۰۳ درحال خشک شدن هستند، افزود: از مسیر اتوبان یاسوج به اصفهان که گذر کنید در فاصله پنج کیلومتری از مرکز شهر یاسوج ، به ساختمان مدیریت دانشگاه آزاد اسلامی در بلهزار خواهید رسید؛ ساختمانی که در سنوات گذشته، فضای سبز کوچکی جلوی آن با بیش از ۱۵ درخت و درختچه ایجاد شده بود و فضای دلنشینی به این محل داده بود.
وی گفت: در سالهای گذشته با یک اقدام به جا و معقول و با صرف هزینه، درختانی کاشته شد و اکنون به قد و قامتی رسیدند که سرمایهگذاری محسوب میشود، اما متاسفانه در سال جاری بدلیل عدم آبیاری، چمن آن کامل از بین رفته، درختهای آن به چنان خزانی در بهار گرفتار شدهاند، صدای خشخش برگهای ریخته و از رمق افتادهشان چنان بلند است گویی برای این درختان تشنه در سرزمین چشمههای روان و آبهای جاری، پاییز خیلی زودتر و در فصل بهار فرا رسیده است.
سینایی ادامه داد: موضوع وقتی بغرنجتر میشود که شوربختانه، چشم بیش از چهارصد دانشجو دانشگاه سماء که دقیقا در طرف مقابل این اتفاق قرار دارند، و صدها گردشگر و رهگذر در اتوبان یاسوج به اصفهان هنگام ورود و خروج به این درختان بخت برگشته میافتد و این جای بسی تامل و تفکر در رسالت این دانشگاه است.
ریواس جنوب با حضور در محل خشک شدن این درختان تصاویری را تهیه کرده که واقعا جای سوال است که مگر یک آبیاری ساده چقدر وقت نگهبان و مسئول فضای سبز یک دانشگاه قدیمی و پرآوازه را میگیرد؟
مگر مدیریت این دانشگاه به چه مشغول است که نه تنها درختی نمیکارد بلکه درختان کاشته شده چندین ساله را نیز ایستاده و زنده، سر میبُرد؟
آیا یک مدیر در حکومت اسلامی باید سبز کند یا بخشکاند؟
آن هم مدیر دولتی که یکی از شعارهای اصلی آن ماست یکمیلیارد درختی بوده است!